L4 na partnera, czyli prawo do zasiłku opiekuńczego – czy to możliwe?

Artykuł przedstawia sposób uzyskania zwolnienia lekarskiego na opiekę nad partnerem oraz zasiłek opiekuńczy, który się z tym wiąże. Omówione zostaną m.in. definicje dotyczące tego, kto kwalifikuje się jako członek rodziny w kontekście wspomnianego zasiłku, zasady jego przyznawania oraz procedura ubiegania się o pomoc. Czytelnicy poznają, jakie kryteria muszą być spełnione, aby mieć możliwość skorzystania z tej formy wsparcia.

Czy zwolnienie lekarskie na opiekę nad partnerem jest możliwe?

Zwolnienie lekarskie na opiekę nad partnerem, znane jako L4 na partnera, jest dostępne pod pewnymi warunkami. Ubezpieczona osoba może je uzyskać, jeśli chce osobiście opiekować się chorym partnerem. Wymagania obejmują:

  • wspólne prowadzenie gospodarstwa domowego,
  • posiadanie wspólnego dziecka.

Ustawa zasiłkowa określa te zasady, a dokument wystawia lekarz z odpowiednimi uprawnieniami. Ważne jest, aby wszystkie formalności były zgodne z przepisami prawa. Dzięki temu można otrzymać zasiłek opiekuńczy, gdy nie ma innej osoby w rodzinie, która mogłaby zająć się opieką.

Kto jest uznawany za członka rodziny w kontekście zasiłku opiekuńczego?

Osoba ubezpieczona ma prawo do zasiłku opiekuńczego, gdy musi osobiście zająć się bliskimi. Zgodnie z ustawą, do rodziny zaliczają się:

  • małżonek,
  • rodzice,
  • teściowie,
  • dziadkowie,
  • rodzeństwo,
  • dzieci,
  • wnuki.

Kluczowe jest, aby ubezpieczony mieszkał z nimi w jednym gospodarstwie domowym. Dodatkowo, zasiłek ten dotyczy również opieki nad dzieckiem z niepełnosprawnością. W sytuacji, gdy partnerzy żyją bez ślubu, zasiłek jest możliwy jedynie wtedy, gdy mają wspólne dziecko i mieszkają razem.

Jakie są zasady przyznawania zasiłku opiekuńczego?

Zasiłek opiekuńczy przysługuje tym, którzy muszą osobiście zająć się chorym partnerem. Można go pobierać przez maksymalnie 14 dni w ciągu roku. Kluczowe jest, by ubezpieczony mieszkał z partnerem w jednym gospodarstwie domowym. Nawet gdy pojawiają się inne potrzeby opiekuńcze, nie można przekroczyć tego limitu dni.

Wysokość zasiłku to 80% podstawy. Podstawą jest średnie miesięczne wynagrodzenie z ostatnich 12 miesięcy przed miesiącem, w którym zaistniała potrzeba opieki. Wartość zasiłku może różnić się w zależności od zarobków ubezpieczonego.

Procedura ubiegania się o zasiłek opiekuńczy

Aby otrzymać zasiłek opiekuńczy na partnera, należy złożyć odpowiednie dokumenty w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Pierwszym krokiem jest wypełnienie formularza Z-15B, który stanowi główny wniosek o ten zasiłek. Niezbędne jest dołączenie zwolnienia lekarskiego, które potwierdza potrzebę opieki nad chorym partnerem. Dokument ten można złożyć w postaci elektronicznej (e-ZLA) lub jako wydruk z systemu.

Zasiłek opiekuńczy można pobierać maksymalnie przez 14 dni w roku, jeśli opieka dotyczy wyłącznie partnera. W przypadku, gdy obejmuje również opiekę nad dziećmi, limit ten wzrasta do 60 dni rocznie. Wysokość zasiłku wynosi 80% podstawy wymiaru, a jej obliczenie opiera się na średnim miesięcznym wynagrodzeniu z ostatnich 12 miesięcy przed rozpoczęciem opieki.

Istotne jest, aby prowadzić wspólne gospodarstwo domowe z partnerem i mieć wspólne dziecko, co jest kluczowe do uzyskania zasiłku zgodnie z przepisami. W związkach nieformalnych spełnienie tych wymogów jest konieczne, by móc otrzymać świadczenie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *